Week 6
Blijf op de hoogte en volg Mike
11 Mei 2014 | Mali, Bamako
Week 6
Ja alweer een week voorbij, het gaat hier snel, maar ja dat is altijd achteraf. Zondag was weer een low ops dag dus een halve dag werken en dan chillen. ’s-Avonds zijn we met de groep uit eten geweest bij een restaurant dat best wel lekker eten had en betaalbaar.
Maandag kregen we te horen dat de vergoeding die we van de UN krijgen niet op onze rekeningen was gestort omdat er iets fout was gegaan met het overgaan naar een nieuw betalingssysteem. Goh of we dat niet van te voren al aan hadden zien komen haha. We konden het nu ophalen bij de plaatselijke bank. Ze hebben hier op het hoofdkwartier een vestiging. We zouden het in dollars uitbetaald krijgen. Maandagmiddag hadden er al een paar collega’s hun geld opgehaald. Ik dacht ik doe dat dinsdagochtend wel. Dinsdagochtend om 08:00 uur voor de deur gaan staan, bank gaat om 08:30 uur open, Ik was dus een van de eerste. Toen de bank openging gebeurde er helemaal niets. De dame ging in haar hokje zitten en ging rustig ontbijten. Iemand vroeg aan haar wanneer er iets zou gebeuren. Zij antwoordde dat zij geen dollars kon uitbetalen omdat zij te horen had gekregen dat het niet mocht en als we vragen hadden dat aan de bankdirecteur moest vragen. Dus wij naar de bankdirecteur, hij was er nog niet en kwam wat later. Inmiddels is het 09:30 uur en ja hoor daar was de bankdirecteur. Hij vertelde aan ons dat hij van de centrale bank had gehoord dat vanaf vandaag geen dollars uitbetaald zou worden. Je kunt wel begrijpen dat de gemoederen wat verhit raakten. Ik zei hoe moet ik kan aan mijn eten komen en dat ik niet wegging voordat ik mijn geld had. Hij zei dat hij wel in lokaal geld (noemen wij knoeten) uit kon betalen. Tja wat moet je dan doen hij betaalt geen dollars uit maar wel knoeten. We hebben maar besloten om de knoeten te accepteren. Het was inmiddels 10:15 uur en de dame in haar hokje had nog steeds niets gedaan en was bijna aan haar lunch toe. Ik naar de bankdirecteur en aan hem gevraagd of het loket dame op de hoogte was dat ze lokale knoeten uit mocht betalen. Hij zei ja en ik weer waarom doet ze dan niets. Nadat de directeur haar weer had gesproken kwam er zowaar wat leven in het hokje, en niet alleen van haar kaken. Na het in ontvangst nemen van de knoeten en het zorgvuldig te hebben geteld was het inmiddels 10:45 uur. Dus bijna 3 uur wachten voor een fout van de UN. Maar ik blijf positief want ik ben nu miljonair, alleen jammer dat het in knoeten is haha.
Wat mij hier verbaast is, in Nederland heeft iedereen een fiets en hier heeft iedereen een scooter, ja en volgens mij een reserve ook. Bijna allemaal KTM, van Chinese makkerlij. Als je hier dan rijd moet je overal ogen hebben ze komen je links, rechts en als het zou kunnen ook onder je auto door voorbij. Maar een ding wil ik wel zeggen als ze van richting veranderen steken ze wel hun hand uit, heel anders dan de fietsers in Nederland. Het verkeer is voor Malinese begrippen geordend, voor ons was het even wennen en nu is het voor ons ook geordend. Gewoon voorrang nemen anders kom je niet aan de beurt.
Van de week hadden we last van stroomstoringen, op zich niet erg maar wel als het een hele nacht duurt want binnen slapen zonder airco is toch vrij zweterig. Sommigen van ons hebben onze muggentent opgezet en zijn buiten gaan slapen. Dat was in ieder geval koeler dan binnen.
Door de huiseigenaar is ons verzekerd dat er aan gewerkt wordt. Zijn vrouw kwam zelfs vrijdagavond met eten, kip hachee met rijst. Ik denk om het leed een beetje te verzachten. Het eten was heerlijk. Omdat de nacht ervoor iedereen wat minder had geslapen zijn we vrijdagavond bijtijds naar bed gegaan en volgens mij viel iedereen in een diepe coma.
Lezers dit was het dan weer voor van de week.
Groeten Mike
Ja alweer een week voorbij, het gaat hier snel, maar ja dat is altijd achteraf. Zondag was weer een low ops dag dus een halve dag werken en dan chillen. ’s-Avonds zijn we met de groep uit eten geweest bij een restaurant dat best wel lekker eten had en betaalbaar.
Maandag kregen we te horen dat de vergoeding die we van de UN krijgen niet op onze rekeningen was gestort omdat er iets fout was gegaan met het overgaan naar een nieuw betalingssysteem. Goh of we dat niet van te voren al aan hadden zien komen haha. We konden het nu ophalen bij de plaatselijke bank. Ze hebben hier op het hoofdkwartier een vestiging. We zouden het in dollars uitbetaald krijgen. Maandagmiddag hadden er al een paar collega’s hun geld opgehaald. Ik dacht ik doe dat dinsdagochtend wel. Dinsdagochtend om 08:00 uur voor de deur gaan staan, bank gaat om 08:30 uur open, Ik was dus een van de eerste. Toen de bank openging gebeurde er helemaal niets. De dame ging in haar hokje zitten en ging rustig ontbijten. Iemand vroeg aan haar wanneer er iets zou gebeuren. Zij antwoordde dat zij geen dollars kon uitbetalen omdat zij te horen had gekregen dat het niet mocht en als we vragen hadden dat aan de bankdirecteur moest vragen. Dus wij naar de bankdirecteur, hij was er nog niet en kwam wat later. Inmiddels is het 09:30 uur en ja hoor daar was de bankdirecteur. Hij vertelde aan ons dat hij van de centrale bank had gehoord dat vanaf vandaag geen dollars uitbetaald zou worden. Je kunt wel begrijpen dat de gemoederen wat verhit raakten. Ik zei hoe moet ik kan aan mijn eten komen en dat ik niet wegging voordat ik mijn geld had. Hij zei dat hij wel in lokaal geld (noemen wij knoeten) uit kon betalen. Tja wat moet je dan doen hij betaalt geen dollars uit maar wel knoeten. We hebben maar besloten om de knoeten te accepteren. Het was inmiddels 10:15 uur en de dame in haar hokje had nog steeds niets gedaan en was bijna aan haar lunch toe. Ik naar de bankdirecteur en aan hem gevraagd of het loket dame op de hoogte was dat ze lokale knoeten uit mocht betalen. Hij zei ja en ik weer waarom doet ze dan niets. Nadat de directeur haar weer had gesproken kwam er zowaar wat leven in het hokje, en niet alleen van haar kaken. Na het in ontvangst nemen van de knoeten en het zorgvuldig te hebben geteld was het inmiddels 10:45 uur. Dus bijna 3 uur wachten voor een fout van de UN. Maar ik blijf positief want ik ben nu miljonair, alleen jammer dat het in knoeten is haha.
Wat mij hier verbaast is, in Nederland heeft iedereen een fiets en hier heeft iedereen een scooter, ja en volgens mij een reserve ook. Bijna allemaal KTM, van Chinese makkerlij. Als je hier dan rijd moet je overal ogen hebben ze komen je links, rechts en als het zou kunnen ook onder je auto door voorbij. Maar een ding wil ik wel zeggen als ze van richting veranderen steken ze wel hun hand uit, heel anders dan de fietsers in Nederland. Het verkeer is voor Malinese begrippen geordend, voor ons was het even wennen en nu is het voor ons ook geordend. Gewoon voorrang nemen anders kom je niet aan de beurt.
Van de week hadden we last van stroomstoringen, op zich niet erg maar wel als het een hele nacht duurt want binnen slapen zonder airco is toch vrij zweterig. Sommigen van ons hebben onze muggentent opgezet en zijn buiten gaan slapen. Dat was in ieder geval koeler dan binnen.
Door de huiseigenaar is ons verzekerd dat er aan gewerkt wordt. Zijn vrouw kwam zelfs vrijdagavond met eten, kip hachee met rijst. Ik denk om het leed een beetje te verzachten. Het eten was heerlijk. Omdat de nacht ervoor iedereen wat minder had geslapen zijn we vrijdagavond bijtijds naar bed gegaan en volgens mij viel iedereen in een diepe coma.
Lezers dit was het dan weer voor van de week.
Groeten Mike
-
11 Mei 2014 - 12:34
Jef Ro & De Jongens:
Heyyy opa..
Jeeeej we zijn een keer de eerste die reageren :-D
jeetje wat een toestand daar knoeten klinkt ook
Wel leuk in plaats van dollars of euro's..
wat een schattige kindjes op de foto.. mama zou
vast wel zo'n kleine zwart kindje willen ♡
We tellen de weken af !!
Kus xxx van ons -
11 Mei 2014 - 16:42
Desiree:
Top verslag Thanks Mike!! Altijd leuk te lezen hoe het met jullie gaat. Geef je buddy een kussss van mij op zijn bolletje!! Take care x -
12 Mei 2014 - 11:13
Merf En Cherin:
Hallo!
Weer leuk om je verhaal te lezen.
Zo hebben wij een goed beeld bij wat je allemaal meemaakt.
Wat een gedoe zeg om aan je verdiende geld te komen.
Weer mooie foto 's
Veel sucses en geduld -
13 Mei 2014 - 08:21
Kim & Stefan:
Hey paps,
wat een gedoe zeg, je geduld wordt wel erg op de proef gesteld, tegen de tijd dat je hier weer bent vind je alles super snel gaan haha.
nou tot zondag weer
groetjes ons -
21 Mei 2014 - 19:56
Monique:
Hoihoi lief
Wat een verhaal weer.en wateen gedoe om aan je centjes te komen.haha.
Je zult het wel erg warm hebben gehad. zo zonder airco.
Maar daar weet jij. Natuurlijk wel een oplossing voor. in een tentje buiten slapen haha.
En wat een mooie foto's weer.
xxx ly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
