Week 4
Blijf op de hoogte en volg Mike
27 April 2014 | Mali, Bamako
Week 4
Ja luitjes er zijn weer 4 weken om. Ik moet zeggen dat de tijd omvliegt. Zoals ik al eerder hebt verteld we werken 7 dagen in de week de dag begint met de wekker om 06:00 uur en rond 18:30 uur zijn we weer terug in ons huisje. Daarna gezamenlijk wat eten en drinken en daarna weer tijd voor het bedje. In het weekend mogen we een uurtje langer slapen en zondag werken we een halve dag. Je mag zelf kiezen welke helft van de dag. Wij kiezen meestal voor de ochtend want dan gaan we ’s-middags even een verfrissende duik nemen in het zwembad van het hoofdkwartier. Mijn slaapkamer is ook gereedgemaakt van de week. Ik heb van het ene huisje de woonkamer als slaapkamer en er was nog geen bed. Ik sliep al bijna een week op een matras op de grond. Mooie houten bed hebben ze gemaakt met als bedbodem 2 pallets, het ligt heerlijk, maar ja ik slaap overal. Een ding moet nog geregeld worden is dat er een nieuw slot in de voordeur komt want nu kan hij niet open en moeten m’n collega’s door m’n kamer naar hun kamer. Zodra dat geregeld is heb ik ook mijn stukje privacy. Het was me wel een weekje zeg. Maandag hadden we een zondagsdienst i.v.m. Pasen dus dat was wel lekker. Dinsdagmorgen om 08:30 uur ben ik begonnen om een computer te krijgen. Geen laptop want die waren echt op, dus dan maar een desktop. Je wilt niet weten hoe dat is gegaan, of toch wel haha. Eerst een aanvraagformulier invullen en laten tekenen door onze hoofd logistiek, toen door naar CITS( ITC ). Dat had ik trouwens al 2 weken geleden gedaan, maar nu opgehaald daar zeiden ze dat de uitgifte van computers verhuisd was naar Logbase( Logistieke camp). Dus auto geregeld en ernaartoe. Het is ongeveer 5 kilometer rijden maar je doet er ongeveer een half uur over want je gaat door een van de drukste straten van Bamako. Maar ja daar aangekomen met frisse moed naar het uitgiftepunt. Daar mijn formulier afgegeven en ja hoor ik was niet in een of ander systeem ingevoerd dus moest ik een ander formulier invullen en naar een ander kantoor, gelukkig wel op logbase, weer inleveren. Daar zouden ze mij in het computersysteem zetten. Ik weer terug daar werd tegen mij gezegd dat ik weer ‘s-middags terug moest komen en dan zou het gereed staan. NOT. Het was een Indiër die daar het regelde. Ik mijn charme offensief ingezet en ja hoor ik kon over een uur terugkomen. YES dacht ik, stom van me maar ja ik ben nou eenmaal positief ingesteld. Het werden er 2 uur nou ja beter dan na de lunch. Met desktop en beeldscherm weer terug naar het hoofdkwartier. Inmiddels toch bijna lunchtijd. Eerst alles uitgepakt en proberen aan te sluiten. Het was een utopie om te denken dat nu alles in orde zou zijn. Ik ben weer naar CITS gegaan en gevraagd hoe het nu moest. Er kwam een man om het aan te sluiten. YES oké. Wat denk je die was alleen om de stekker in het stopcontact te steken op het knopje van aan uit te drukken en daarna te controleren op zijn account of alles werkte. Ik vroeg nog aan hem waar is mijn account, hij zei doodleuk daar moet je weer naar CITS toe om dat te regelen. Dat de dinsdag.
Woensdag dus wederom naar CITS om mijn account te krijgen. Na een paar uur kwam er een Ghanese man om mijn account te activeren. Het wordt nu echt een soap want wat bleek zij hadden nog geen account aangemaakt en ja hoor daarvoor moest ik weer naar logbase. Maar door veel met die Ghanees over Accra te praten( vaak geweest met uitzettingen) wilde hij mij wel uit de brand helpen. De woensdag weer voorbij. Ik heb tussendoor wel wat aan het grensproject kunnen werken hoor, niet denken dat het alleen maar over de computer ging hahaha. Donderdag zou het allemaal geregeld zijn volgens de Ghanees. En ja hoor ik had een account tralalalala. Te vroeg gejuicht. Ik zou nog een emailadres krijgen en ja hoor die hadden ze ook niet aangemaakt dus weer terug naar CITS. Ik ben toen doorgelopen naar de chef. Daar heb ik heel beleefd uitgelegd dat ik ambtelijk bedroefd was, meer UNbedroefd. Zij begreep mijn frustratie en ging gelijk ermee aan de slag, ja gelijk!!!, er werden 2 van haar medewerkers bij haar ontboden en die kregen vreselijk op hun ..... 1 daarvan ging met me mee en regelde aan de telefoon een email adres voor me en installeerde die ook voor me. Hij zei tegen me dat ik eerst een email vanuit New York moest krijgen voordat hij geactiveerd zou worden. Ik bedankte hem hartelijk en hij ging weer verder. En ja hoor ik kreeg een mail van New York met de mededeling dat mijn email geactiveerd was en dat het pas de volgende dag te gebruiken was. Donderdagmiddag druk in de weer geweest voor een fieldtrip van volgende week. Pff wat kan de UN hier ook moeilijk doen maar ja dat zal ik niet diep op ingaan want dan heb ik niet genoeg gigabyts hier om het op te slaan. Donderdagavond waren we uitgenodigd door de Nederlandse ambassadeur om koningsdag te vieren. Was heel lekker om weer eens bitterballen en saté te eten en nog veel meer. Ik kwam daar nog een oud collega tegen die ik op de brigade Vlissingen binnen had zien komen in de jaren 80. Hij was overgestapt naar buitenlandsezaken en was nu medewerker op de ambassade. Wereld is heel klein.
Vrijdagochtend was het dan zover mijn computer en email werken goed, ik zal niet zeggen perfect want ik zit nog op wifi van de UN. De bekabeling komt nog is in aanvraag, dus voor 90%. Al bij al, hoor ik van allerlei mensen hier op het hoofdkwartier, vrij snel geregeld.
Zaterdag druk in de weer geweest voor mijn 3 daagse verkenning van 2 grensposten. Dit was het weer voor week 4.
Groeten
Mike
Ja luitjes er zijn weer 4 weken om. Ik moet zeggen dat de tijd omvliegt. Zoals ik al eerder hebt verteld we werken 7 dagen in de week de dag begint met de wekker om 06:00 uur en rond 18:30 uur zijn we weer terug in ons huisje. Daarna gezamenlijk wat eten en drinken en daarna weer tijd voor het bedje. In het weekend mogen we een uurtje langer slapen en zondag werken we een halve dag. Je mag zelf kiezen welke helft van de dag. Wij kiezen meestal voor de ochtend want dan gaan we ’s-middags even een verfrissende duik nemen in het zwembad van het hoofdkwartier. Mijn slaapkamer is ook gereedgemaakt van de week. Ik heb van het ene huisje de woonkamer als slaapkamer en er was nog geen bed. Ik sliep al bijna een week op een matras op de grond. Mooie houten bed hebben ze gemaakt met als bedbodem 2 pallets, het ligt heerlijk, maar ja ik slaap overal. Een ding moet nog geregeld worden is dat er een nieuw slot in de voordeur komt want nu kan hij niet open en moeten m’n collega’s door m’n kamer naar hun kamer. Zodra dat geregeld is heb ik ook mijn stukje privacy. Het was me wel een weekje zeg. Maandag hadden we een zondagsdienst i.v.m. Pasen dus dat was wel lekker. Dinsdagmorgen om 08:30 uur ben ik begonnen om een computer te krijgen. Geen laptop want die waren echt op, dus dan maar een desktop. Je wilt niet weten hoe dat is gegaan, of toch wel haha. Eerst een aanvraagformulier invullen en laten tekenen door onze hoofd logistiek, toen door naar CITS( ITC ). Dat had ik trouwens al 2 weken geleden gedaan, maar nu opgehaald daar zeiden ze dat de uitgifte van computers verhuisd was naar Logbase( Logistieke camp). Dus auto geregeld en ernaartoe. Het is ongeveer 5 kilometer rijden maar je doet er ongeveer een half uur over want je gaat door een van de drukste straten van Bamako. Maar ja daar aangekomen met frisse moed naar het uitgiftepunt. Daar mijn formulier afgegeven en ja hoor ik was niet in een of ander systeem ingevoerd dus moest ik een ander formulier invullen en naar een ander kantoor, gelukkig wel op logbase, weer inleveren. Daar zouden ze mij in het computersysteem zetten. Ik weer terug daar werd tegen mij gezegd dat ik weer ‘s-middags terug moest komen en dan zou het gereed staan. NOT. Het was een Indiër die daar het regelde. Ik mijn charme offensief ingezet en ja hoor ik kon over een uur terugkomen. YES dacht ik, stom van me maar ja ik ben nou eenmaal positief ingesteld. Het werden er 2 uur nou ja beter dan na de lunch. Met desktop en beeldscherm weer terug naar het hoofdkwartier. Inmiddels toch bijna lunchtijd. Eerst alles uitgepakt en proberen aan te sluiten. Het was een utopie om te denken dat nu alles in orde zou zijn. Ik ben weer naar CITS gegaan en gevraagd hoe het nu moest. Er kwam een man om het aan te sluiten. YES oké. Wat denk je die was alleen om de stekker in het stopcontact te steken op het knopje van aan uit te drukken en daarna te controleren op zijn account of alles werkte. Ik vroeg nog aan hem waar is mijn account, hij zei doodleuk daar moet je weer naar CITS toe om dat te regelen. Dat de dinsdag.
Woensdag dus wederom naar CITS om mijn account te krijgen. Na een paar uur kwam er een Ghanese man om mijn account te activeren. Het wordt nu echt een soap want wat bleek zij hadden nog geen account aangemaakt en ja hoor daarvoor moest ik weer naar logbase. Maar door veel met die Ghanees over Accra te praten( vaak geweest met uitzettingen) wilde hij mij wel uit de brand helpen. De woensdag weer voorbij. Ik heb tussendoor wel wat aan het grensproject kunnen werken hoor, niet denken dat het alleen maar over de computer ging hahaha. Donderdag zou het allemaal geregeld zijn volgens de Ghanees. En ja hoor ik had een account tralalalala. Te vroeg gejuicht. Ik zou nog een emailadres krijgen en ja hoor die hadden ze ook niet aangemaakt dus weer terug naar CITS. Ik ben toen doorgelopen naar de chef. Daar heb ik heel beleefd uitgelegd dat ik ambtelijk bedroefd was, meer UNbedroefd. Zij begreep mijn frustratie en ging gelijk ermee aan de slag, ja gelijk!!!, er werden 2 van haar medewerkers bij haar ontboden en die kregen vreselijk op hun ..... 1 daarvan ging met me mee en regelde aan de telefoon een email adres voor me en installeerde die ook voor me. Hij zei tegen me dat ik eerst een email vanuit New York moest krijgen voordat hij geactiveerd zou worden. Ik bedankte hem hartelijk en hij ging weer verder. En ja hoor ik kreeg een mail van New York met de mededeling dat mijn email geactiveerd was en dat het pas de volgende dag te gebruiken was. Donderdagmiddag druk in de weer geweest voor een fieldtrip van volgende week. Pff wat kan de UN hier ook moeilijk doen maar ja dat zal ik niet diep op ingaan want dan heb ik niet genoeg gigabyts hier om het op te slaan. Donderdagavond waren we uitgenodigd door de Nederlandse ambassadeur om koningsdag te vieren. Was heel lekker om weer eens bitterballen en saté te eten en nog veel meer. Ik kwam daar nog een oud collega tegen die ik op de brigade Vlissingen binnen had zien komen in de jaren 80. Hij was overgestapt naar buitenlandsezaken en was nu medewerker op de ambassade. Wereld is heel klein.
Vrijdagochtend was het dan zover mijn computer en email werken goed, ik zal niet zeggen perfect want ik zit nog op wifi van de UN. De bekabeling komt nog is in aanvraag, dus voor 90%. Al bij al, hoor ik van allerlei mensen hier op het hoofdkwartier, vrij snel geregeld.
Zaterdag druk in de weer geweest voor mijn 3 daagse verkenning van 2 grensposten. Dit was het weer voor week 4.
Groeten
Mike
-
27 April 2014 - 13:35
Monique:
Hoihoi lief.
Wat een verhaal weer.het zit je niet mee om je werk goed uit te voeren.
haha. Maar je blijft positief.maar wat een gedoe. maar ook goed om te lezen dat je het
Toch goed naar je zin hebt. en ja de weken gaan best snel.
ook weer leuke foto's. en een lief buur jongetje
Kijk weer uit naar je volgende verhaal
Geniet van je tijd daar.
xxxx ly
-
27 April 2014 - 17:23
Kim & Stefan:
Heey mikey.
fijn om te lezen dat het goed met je gaat en dat je het naar je zin hebt.
pfff wat een gedoe om dat allemaal voor elkaar te krijgen.
of zijn wij hier in NL gewoon verwend, haha
we kijken weer uit naar je volgende verhaal.
veel plezier en rustig aan.
Xx kim en stefan -
27 April 2014 - 18:53
Arno:
Hoi Mike,
Goed om te lezen dat je toch stapjes vooruit maakt -
27 April 2014 - 20:33
Arno:
Was dat trouwens jan-kees die je weer gezien hadden? Doe hem dan de groeten van me.
Gr arno -
27 April 2014 - 20:45
Karlijn:
Wat een verhaal Mike! Schiet allemaal lekker op zo... Maar goed om te lezen dat je op Koningsdag lekker bitterballen en saté hebt gegeten, haha!
Hou je haaks!
Karlijn -
27 April 2014 - 22:21
Merf En Cherin:
Hey!
Wat een verhaal weer, en wat een gedult moet je hebben.
Ik zou de moet al opgegeven hebben.
Maar we kennen je en jij geef niet zo maar op.
Zou ook idd wel lekker zijn als je je eigen plekje hebt zonder dat ze door je (slaap)kamer gaan. Maar met gedult komt dat slot er wel -
27 April 2014 - 23:06
Jef En Rox:
Heej mikie,
Zo te horen red je jezelf daar wel, ik had ook niet anders verwacht
Want je geeft natuurlijk niet zomaar op! Leuk je verhaal weer te lezen en een beetje
Op de hoogte te worden gehouden van je gebeurtenissen daarzo.
Tot volgende week! Fijne werkweek♡
Xxxx -
28 April 2014 - 08:43
Jef Ro En De Boys:
Hey opa
jeetje wat een toestand zeg !! Gelukkig heb jij geduld genoeg !!
wat een lange werkdagen zeg !! Beetje privacy zal straks ook
wel lekker zijn.. maar dat kan misschien nog wel ff duren als
alles op dat tempo gaat !!
We tellen de weken af opa.. delaan heeft het er thuis nog over
dat hij opa gezien heeft op tv :-D
En hij zwaait natuurlijk nog gillend naar elk vliegtuig dat over
komt.
dikke kus van ons ♡ -
01 Mei 2014 - 07:50
Theo Uit Voorburg:
Hoi Mike,
leuk om elke week je belevenissen te mogen volgen. Ik zie dat de wereldvrede met sprongen vooruit gaat. Binnenkort komt ltn Linda ook naar jullie toe, die me op de hoogte gaat houden via een eigen fb site. Als je hem nog een keer ziet moet je zeker J-K de N. de groeten van me doen. Mike maak er een mooie tijd van.
groet,
Theo ( ook uit Vlissingen )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
